Nog 4 weken

Hallo allemaal,

Nog maar 4 weken en dat is het alweer zover, dan ga ik weer naar huis. Woensdag 15 mei staat mijn vliegtuig om 15:50 uur (21:50 Nederlandse tijd) klaar om te vertrekken naar Nederland. Raar idee dat het nu zo snel gaat. Maar ik kijk er ook al naar uit. Ik heb het ontzettend naar mijn zin, ik geniet hier volop en ik hou van het relaxte leven, maar het is ook goed. Ik heb zin om weer naar huis te gaan en mijn vriendje en familie weer te zien.

Maar de leuke dingen stoppen vanaf nu natuurlijk niet!
De 4e windsurfles zit erop en deze ging goed. Ik ben zelfs naar het midden van het meer gevaren. Volgende week donderdag ga ik nog een 5e keer, maar dan zonder instructeur.
Hierbij nog een filmpje van de 3e windsurfles: http://youtu.be/suA-eEhXdpE

Ook blijf ik in beweging door de salsalessen. Ik heb ondertussen 4 salsalessen gehad en het gaat heel goed en ik vind het heel leuk om te doen. Soms zijn er veel mensen en soms zijn we met z’n zessen. Je hebt nooit dezelfde danspartner, maar de mannen draaien telkens door. Daarom moet ik regelmatig dansen met een Antilliaan. Het voelt een beetje gek, maar ze kunnen het wel goed! Hierbij een impressie van onze danskunsten (ik sta helemaal achteraan met een wit t-shirt, ben slecht zichtbaar): http://youtu.be/sTgNPcba1fU
Ik heb van Vin gehoord dat hij ook 1 salsales hier op Curaçao heeft gehad, dus dat gaan we natuurlijk even ophalen ;).

Er was weer een probleem in het huis. De koelkast en vriezer, waar mijn spullen in liggen, was stuk. Het duurde een aantal dagen voordat er een monteur kwam. Die heeft de deuren van de vriezer en koelkast open gezet en zou met een paar uur terug komen. De beste man hebben we nooit meer gezien en onze huisbaas moest op zoek naar een nieuwe monteur. Deze kwam weer 2 dagen later. Uiteindelijk, na 1,5 week, deed alles het weer! Ja, zo gaat dat hier op Curaçao. Je went eraan, maar het is wel lastig.

Stage is ook bijna klaar! Alles gaat goed, maar mijn mentor is regelmatig nogal langzaam en uitgebreid met praten. Soms word ik daar een beetje chagrijnig van. Vorige week maandag had ik haar vertelt over wat er aankomende 3 weken (nu nog 1 week) nog moet gebeuren (er moest nog een gesprek gevoerd worden en formulieren ingevuld). Ik stelde voor om dit deze week te doen. Dit was goed. Dit heb ik allemaal tijdens schooltijd kunnen bespreken. Na schooltijd moest ik nog bespreken wat ik de volgende zou doen. Dit heeft maar liefst 40 minuten geduurd en ik kwam maar niet van haar af.
Vorige week dinsdag kwam mijn mentor al aan met die formulieren die ze al (!) had geprint en vertelde me dat we het gesprek de volgende dag zouden hebben. Zo, wat een tempo ineens! Zo gezegd, zo gedaan. Het gesprek werd gevoerd, ik hoefde weinig in het formulier in te vullen en ik had het gehaald!
Vorige week woensdag kwam wel even een misselijk momentje. Kelly, die stage loopt in groep 1, was gymles aan het geven en haar mentor was tijdelijk ‘kwijt’. Op een gegeven moment kwam ze naar mijn klas met een kind en riep mijn mentor. Tijdens ‘zak doekje leggen’ was het kind gevallen en had zijn onderarm gebroken! Het was goed te zien, want tussen elleboog en pols hing de arm in een boogje. Mijn maag draaide om toen ik het zag en ging gauw door met lesgeven. Gelukkig hebben mijn leerlingen niks gezien!
Volgende week nog maar 3 dagen stage en dan zit dat er ook alweer op. Ook van mijn stage kan ik jullie een impressie geven: http://youtu.be/Ls8kiOH21jA

Afgelopen donderdag wilden Kelly, Lisanne en ik naar ‘The blue room’. Hierbij moet je een soort grot inzwemmen en dan onderwater kijken en dan is het heel erg blauw. Het scheen heel mooi te zijn, dus dat wilden wij zien. Om er te komen hebben we de lange route genomen. Dat was handig. We hadden eerder af moeten slaan, maar we waren vergeten op te zoeken waar. Dus hebben we wat extra kilometertjes gereden en 3/4 van het eiland weer gezien.
Daar aangekomen bleek dat de boottocht erheen 35 gulden kostte. Dit vonden wij wel wat duur, dus besloten we maar op het strand te gaan liggen. Al snel riep de jongen van het bootje ons en vroeg of we niet mee wilden. Wij vertelden dat we wel mee wilden, maar niet genoeg geld hadden. Hij zou het gaan regelen. Na 45 minuten op het strand te hebben gelegen, besloten we om polshoogte te nemen. We mochten uiteindelijk mee voor 25 gulden per persoon. We vaarden langs een strand met zwart zand, hebben gesnorkeld boven een gezonken schip en zijn in de blauwe kamer geweest. Het was mooi om te zien, net alsof je naar een aquarium keek. Maar als je uit de boot was, dan moest je ook weer in de boot. Dat was nog niet zo gemakkelijk. Charmant was het niet, maar het was gelukt.

Er staan nog vele leuke dingen op het programma. Op 24 April komen mama, Edwin en Kim hier voor 10 dagen. Ook ga ik wakeboarden, 28 april komen Jolanda, Nardi en Anne een dagje over vanaf Bonaire, 29 April gaan we (met huisgenoten, ouders en Kim) naar Guus Meeuwis “Groots over zee” en 30 April wordt Koninginnendag gevierd.


Ik wil trouwens nog zeggen dat ik het heel leuk vind dat zoveel mensen mijn reisverslag lezen, dat er telkens mensen reageren en dat ik zo nu en dan een kaartje ontvang! Goed om te weten dat ik nog niet vergeten ben ;)

Liefs,
Tessa